łowić się
Смотреть что такое "łowić się" в других словарях:
łowić — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, łowićwię, łowićwi, łów, łowićwiony {{/stl 8}}– złowić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb {{/stl 8}}{{stl 7}} łapać jakieś zwierzę (zwierzęta), zazwyczaj ryby : {{/stl 7}}{{stl 10}}Łowić ryby na wędkę, do sieci. Łowić… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
przeczyszczać się – przeczyścić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} stawać się do pewnego stopnia czystym, jasnym, przejrzystym : {{/stl 7}}{{stl 10}}Woda w rzece zaczęła się powoli przeczyszczać. Rzeka przeczyściła się na tyle, że można było łowić. Niebo się przeczyściło. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
brać — I ndk IX, biorę, bierzesz, bierz, brał, brany 1. «ujmować, chwytać, obejmować ręką, oburącz (także narządem chwytnym, np. u zwierząt, albo narzędziem); przystosowywać do niesienia, trzymania» Brać co palcami, ręką, zębami, łyżką, widelcem, łopatą … Słownik języka polskiego
ucho — n II; lm MB. uszy, D. uszu (uszów), C. uszom, N. uszami (uszyma), Ms. uszach 1. «parzysty narząd słuchu i równowagi u kręgowców (u człowieka i ssaków składający się z ucha zewnętrznego, środkowego i wewnętrznego) znajdujący się po obu stronach… … Słownik języka polskiego
bronić — ndk VIa, bronićnię, bronićnisz, broń, bronićnił, bronićniony 1. «odpierać atak, napaść, ochraniać czynnie, zwykle z bronią w ręku» Bronić mężnie, zaciekle, zajadle, z narażeniem życia. Bronić kogoś własną piersią. Bronić fortecy, miasta, kraju,… … Słownik języka polskiego
chodzić — ndk VIa, chodzę, chodzisz, chodź, chodził 1. «przenosić się z miejsca na miejsce, udawać się dokądś stawiając kroki, stąpając» Chodzić lekko, szybko, pieszo, piechotą. Chodzić na palcach, energicznym krokiem. Chodzić po lesie, po górach. Chodzić… … Słownik języka polskiego
łapać — ndk IX, łapaćpię, łapaćpiesz, łap, łapaćał, łapaćany «chwytać, zatrzymywać, porywać kogoś; brać (za) coś ręką albo przyrządem» Łapać złodzieja. Łapać ryby, motyle. Łapać piłkę. Łapać kogoś za rękę. ∆ pot. Łapać falę, stację «nastawiać radio na… … Słownik języka polskiego
woda — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. wodzie; lm D. wód {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} ciecz bezbarwna, bez zapachu i smaku, rozpowszechniona w przyrodzie, niezbędna do życia; tlenek wodoru : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
sieć — ż V, DCMs. sieci; lm MD. sieci 1. «narzędzie do połowu ryb, rodzaj plecionki wykonanej z nici lub sznurka wiązanych w oczka, służącej do łapania ryb; rzadziej: narzędzie do chwytania ptaków, zwierząt itp.» Gęsta, rzadka sieć. Sieć rybacka. Sieć… … Słownik języka polskiego
ucho — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n IIb, lm M. uszy, D. uszu {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 8}}biol. {{/stl 8}}{{stl 7}} narząd słuchu i równowagi u kręgowców : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zapalenie ucha. Zatkać uszy. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
lubić — ndk VIa, lubićbię, lubićbisz, lub, lubićbił, lubićbiany «znajdować w czymś upodobanie, przyjemność, mieć skłonność do czegoś lub kogoś; czuć do kogoś sympatię, być przywiązanym do kogoś lub czegoś» Lubić kogoś lub coś ogromnie, serdecznie,… … Słownik języka polskiego
